Хүүхдүүд ээжтэйгээ хамт байг
Хагалгааны өрөөнөөс эмчийг гарч ирмэгц бүсгүй гараас нь зууран сөгдлөө. "Бяцхан үр минь зүгээр биз дээ? Бүх юм сайн болсон уу? Би харж болох уу" хэмээн хойно хойноос нь урсгах олон асуултанд эмч гэмтэн шиг нүүр буруулав. "Уучлаарай бид чадах бүхнээ хийсэн. Гэвч аварч чадсангүй" ... Зүрхийг нь зүссэн энэ аймшигт хариултыг сонссон эх өөрийн эрхгүй орилон уйлав. "Бурхан минь миний жаахан үр ийм аймшигт өвчнөөр өвдөх ёстой гэж. Энэ хорвоод наймхан жил амьдарлаа шүү дээ. Та намайг түүнтэй минь үүнээс удаан байлгаж чадсангүй юу." хэмээн уйлах үрээ алдсан эхийг харсан хэний ч сэтгэл сэмэрч, зүрх зүсэгдэнэ."Та хүүгээ хамгийн сүүлийн удаа харахыг хүсч байна уу?" гэсэн эмчийн асуултыг сонссон тэрээр хагалгааны өрөө рүү аяархан алхан орлоо. Жаахан үрийнхээ сэвлэг үсийг нь гараараа илэн зогсох эхийг харсан сувилагч хоолой чичрүүлэн "Та хүүгийнхээ үсийг авч үлдэхийг хүсэж байна уу?" гэж асуув. Ээж толгой дохилоо. Сувилагч хүүгийн үсийг тайрч уутанд хийн бүсгүйд нэгэн захидлын хамт өгөв. Гар нь чичрэн хүүгийнхээ захиаг задаллаа.
Бяцхан охин гунигтайхан алхаж байгаа нэгэн хүн руу харан инээмсэглэжээ. Охины дотно сайхан инээмсэглэл нөгөө хүний сэтгэлийг сэргээжээ. Сэтгэл нь сэргэж сайхан болсон нөгөө хүн маань саяхан өөрт нь тусалсан нэг найздаа баярласан талархсанаа хэлээгүйгээ санажээ. Ингээд бяцхан зурвас бичин түүнд хүргүүлэв.
